عبدالباقی بن معینای اصفهانیعبدالباقی بن معینای اصفهانی، از شعرای قرن یازدهم هجری و ساکن هند بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعبدالباقی فرزند معینای اصفهانی، از شعرای اوایل قرن یازدهم هجری؛ در هند ساکن بوده و از معتمدان جهانگیر پادشاه است. گاهی در کابل و گاهی در سِند به خدمت مشغول بوده و در شعر طبعی خوش داشته است. این شعر از اوست: "با زَهر غم او تریاک ندارم می‌میرم ••• و از مردن خود باک ندارم" کیخسرو تجریدم و جمشید قناعت ••• پروای شکوه جم و ضحّاک ندارم". [۱]
اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۶۱-۲۵۶۲.
[۲]
معانی، احمد گلچین، کاروان هند، ج۲، ص۱۳۳۱-۱۳۳۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۰۶. رده‌های این صفحه : شعرای قرن 11 (قمری)
|